’t Normale en abnormale leventje van Trijn

In een van de laatste weken tijdens onze uitzending had ik het er met de studenten over dat ik na de DTS weer terug zou gaan naar m’n normale leventje in ons center. En ze vroegen wat dat betekende, want voor hun was DTS-staff en dat was het dan wel weer….haha
Dus ik hun vertellen wat ik normaal doe, maar wat blijkt….sinds ik terug ben van m’n vakantie in Korea, is m’n leventje alles behalve ‘normaal’ geweest, maar dan toch ook weer wel heel normaal en anders dan het staffen van een DTS.

Hier zomaar een paar ‘normale’ dingen….

Maandag wasdag!
Omdat we zomerkampen draaien hier op de basis, en we gastvrij als we zijn, de bedden opmaken, betekend dat elke maandag een berg, lees….32 stel lakens en kussenslopen om te wassen!!! Dus met drie man sterk, bijna een hele dag aan de slag, eerste spoeling, in de wasmachine, in de centrifuge, in de volgende wasmachine, die met de hand gevuld moet worden met water, vervolgens weer een ‘spin’ en dan nog een laatste keer spoelen, om alle zeep eruit te krijgen, centrifugeren en dan naar het dakterras in de brandende zon, al die lakens ophangen! Na een half uurtje zijn ze kurkdroog en kunnen we ze alweer afhalen, opvouwen met die handel en terug in de kast, waar ze vervolgens de volgende dag alweer uitgehaald worden, om voor de next deelnemers opgemaakt worden!!

Keuken.
Ik leer onwijs veel over de Filippijnse keuken, haha! Bijna elke week sta ik twee lange dagen in de keuken te zweten. Letterlijk haha! Soms voor 6 uur ’s ochtends om pannenkoeken mix klaar te maken, soms betekend het een wandeling naar de bakkerij om broodjes te kopen.
Na het ontbijt en onze dagelijkse gebedstijd terug naar dezelfde keuken en lunch voorbereiden, we eten hier echt goed en lekker eten, wat betekend dat het redelijk wat voorbereiding vergt. Lol, meestal komt het er voor mij op neer dat ik uren aan het snijden, hakken en afwassen ben, aangezien ik natuurlijk geen snars verstand van koken heb. Mag laatste paar weken zowaar de rijst koken, aaaah wat al spannend genoeg is voor Trijn…aangezien het voor ongeveer 50 man is in van die onwijs grote pannen en ze hier gek zijn op rijst en je het dus absoluut niet wil verknallen….. Het is meestal best heel gezellig om in de keuken te staan, het is soms flink aanpoten en het maakt een verschil met wie je werkt, maar over het algemeen sta ik met plezier te werken.

Kantoor.
Jaaaaaa, sinds ik terug ben van de DTS werk ik een dag in de week op kantoor, GEWELDIG. Ben toch echt een kantoor/administratie miep, en love it!!!! En in dit geval betekend het dat ik een klein kijkje achter de schermen krijg.. Er gebeurt veel in ons kleine kantoor, de financiën, halfgebakken spontane vergaderingen tussen de leiders, en al met al krijg ik veel mee. Wat goed is, want ik leer er veel van! Mijn main-taak is het inscannen van oude aanmeldings formulieren van vroegere studenten, haha zonder te veel hoeven na te denken, weer eens oud en vertrouwd op m’n kont zitten, heerlijk, dat is heel lang geleden.

En dan nu het ‘abnormale’ van mijn leventje….!

De Decipleschaps Training Weken oftewel de zomerkampen!!!
Wow, wow wow, i like dit gedeelte 5 keer zoveel als het normale…lol.
In totaal zijn er deze zomer meer dan 100 jongeren bij ons op de basis komen logeren, 5 dagen lang een drukte van jewelste in the house! Zondagavond begint het feest met een oriëntatie avond en een icebreaker!! De volgende morgen hupsakee om 6 uur uit het nest en aan de excercise , na het ontbijt met z’n allen een handje helpen met het onderhouden van de basis, vegen, wc’s schoonmaken, dweilen, klaslokaal op orde maken etx. Vervolgens les in de ochtend en bijna elke avond! Na de lunch, dans en drama….kan je het je voorstellen dat Trijn daar staat te lesgeven…ooow de dingen die ik doe tegenwoordig! Vervolgens het meest favoriete deel van de studenten…. werkprogramm!!! Twee uur lang hand en spandiensten rond de basis doen, de mannen hadden dit jaar ‘’geluk’’ dat we aan het renoveren zijn en ze hebben daardoor wat afgesjouwd, het oude dak naar de achtertuin gesleept, het cement voor de tegels op het dakterras ergens op een droge plek verplaatsen en ga zo maar doen. Wij, als meiden, zorgden voor de was, de vloeren en het vegen van de straat buiten. Heerlijk, wat een geklaag horen we in het begin ‘’kom ik hier om te leren over God, sta ik hier de was te doen’’ maar na een paar dagen komen er meer van de volgende gesprekken….’’thuis heb ik nog nooit een bezem vastgehad en hier sta ik elke ochtend te vegen, misschien kan ik dit thuis ook doen’’ ‘’ja, ik ook, ik help m’n moeder thuis nooit’’ ‘ik wil hier wel langer blijven, om nog meer getraind te worden!’

Mijn favoriet is zien dat de studenten vrienden worden met mensen waarvan ze nooit dachten vrienden te kunnen worden….echt zo gaaf, dat ze elkaar in de korte tijd dat we samen hebben, leren kennen en zich realiseren dat de ander uiteindelijk toch heel anders in elkaar zit dan gedacht!!! Of een verlegen, 15-jarige meid aanmoedigen haar getuigenis te vertellen, ze het echt niet aandurft, maar later op de dag, tijdens de Evangelisatie dan toch maar mooi doet, met een microfoon in d’r hand, voor een kleine 50 man…kostbare momenten.

Anyway, ik heb twee geweldige weken gehad, super om weer nieuwe mensen te ontmoeten, events like this, maken dat ik hier nog niet weg wil, ik wil mensen kunnen blijven zien, of hen opzoeken in hun omgeving. Geen toeval, in beide weken waar ik bij betrokken was, waren er kids uit verschillende weeshuizen….ik wil de huizen echt graag een keer bezoeken, om de kids weer te zien, maar ook om te zien hoe dingen gaan in zulke huizen….God geeft me altijd een hart voor zulke kids!

Goed , nu is de rust weer wat terug gekeerd en guess wat ik vandaag gedaan heb…precies de was, alle 20+ lakens moesten natuurlijk gewassen worden. Maar na de twee weken, van gaan, gaan, gaan…is dit een welkome afwisseling. En das wat ik me realiseerde dat ik echt dankbaar ben voor die afwisseling, soms staat m’n week in het teken van wassen en koken, maar dan de volgende week ben ik druk met studenten begeleiden, ze dichter bij God brengen, Hem mogen zien werken in de harten van de ‘’youngsters’’ zo’n voorrecht!! I love it, life is good and exciting!!

Alle goeds voor jullie in NL!!
Liefs Trijn